’’Hep gece kayarmýþ yýldýzlar’’ Yine akþam oldu hangi rüzgar söndürebilir içimdeki ateþi bazen güzel bir þarký içim buruk sayamazsýn yýldýzlarýn neþesi sabahlara dek... gözlerin nur olur uykusuz kalýr yorulur yazýktýr insana hep gece kayarmýþ yýldýzlar... için alev gibi yanar özlediðin zaman aþk soðuduðu anda gönlün buz gibi donar ayrýlýk varsa eðer baþýn daðlara deðer uzayýp gider yollar kahrolursun oysa sevenin haberi bile yoktur ne gelir elden þimdi nereye koyarsýn düþlerini etrafýn görülmez olur toz dumandan onun yeri bir baþka hep gece kayarmýþ yýldýzlar... hoþ kalmadý bir umudum nafile saatler tanýmaz beni her þey göz açýp kapatýncaya kadar kalbim durur, yüreðim sýzlar boþ ver arkadaþ yine bulursun hep gece kayarmýþ yýldýzlar... Behçet Bük Eskiþehir.
10.9.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.