Ürperiþler teðet geçer içimden
Gözümden düþen yýllanmýþ aþkýn yaþlarý
B/aðýr, ç/aðýr sövüyorum kalbime!
Þakaklarýmda zonklayan kokusuyla.
Gözlerimi kapadým, rüzgârýn sesi geliyordu
Aðlýyordu kaybýna. "Rüzgâr aðlar mý?" Dedim
"Sanma rüzgârlarda hisli bir rûh var
Ýnleyen küçük yüreðin
Senden büyük aðýr yükün var"
"ah dilbirîn"
Zaman çemberinde karanlýklarýn uðultusu
Babam bilirdi, ürkerdim gök gürültüsünden.
Öznesini yitirmiþ sýr cümleler arasýnda boðuluyorum.
Titriyor boðazýmda alin cümleler
kurudu yürek kelâmlarým.
Ah zâlým
Ez kevokâ dilbirîn
Ne de çabuk geçiyor ömür takvimi
Hiç geçmiyormuþ gibi türkü ç’alýyor hayat
Ýhmal’kârýna gözle okunmuþ hayat sicilim
Ki içeri okunmaz yazýlýydý kalem..
Ey acý, ey acým zaman kanadýmda cennet rüzgârlarý..
Mor dumanlar sardý her bir yanýmý
Aðustos güneþinde titredim, uzaklarýn iniltileri geldikçe..
Kýrmýzý dalgalar çýkar denizin gözlerine
Ah zâlým
Ez kevokâ dilbirîn
Baþýmda çömelmiþ mahzun bir çocuk
Güneþi gördüm, insana sýr olaný kanlý bir âyinde
Yüreðini yitirmiþ zamandan, yaþamaya direnmek!
Acýlarý yanýyordu "þiir’in" sýrtýnda býçak yarasý
"Kulak verin, yaprak dökmüþ bir ömrün hikâyesine"
Papatyalar d’üþüyor zeri saçlarýmdan
Asýlý kaldý ceketim kimsesizliðin duvarýnda
Ben yük gemisi deðilim okyanuslarýn
Yerle gök arasýnda kalan canhýraþlarým
Yaðmurun yoldaþýyým garipliðinin
Ah zâlým
Êz kevokâ dilbirîn
Ben, ben mavi dünyalarýn serserisi
Ne zaman pir oldum kaldýramýyorum düþlerimi topraktan!
Sabýr çiçekleri ölüyor dünden, bugüne hengâmeli hayat elinden.
Gözlerimin kan hurçlarý dolmuþ aðrýlý
Aðlaya mecâilim yok yarýnýn gözbebeklerine
Babam gelsin öpsün yüreðimden
Ah zâlým
Êz kevokâ dilbirîn
Asil yalnýzlýðým döþ önüme
Feleðin çark çemberinden geçiyorum.
Güneþ doðuyor, ay tutuluyor sabahlara
Yanýk, yanýk ötüyor bülbüller daðlarýma
Nefrin bulutlar dolaþýyor gökyüzüme
Gelsin sevdiðim þifa üflesin derdime.
Aþk ki titreten, üþüten bir hastalýktýr
Kýrýk bir kalbin kýyýsýnda.
Ah zâlým
Êz kevokâ dilbirîn
Umut çiçekleri yeþerir Midyat baðrýnda
Su testisi kýrýlmýþ çay ocaðýnda
Acý kaçak çayým tadý kaldý topraðýmda
Üstüm baþým taþ duvarlarýn tozuyla
Mizginli güvecinler uçar yazgýlý duvaðýmda
Ah zâlým
Êz kevokâ dilbirîn
Yürüyorum ýslýk çala, çala
Kahkaha attým hayâta
Tesebbüsüm ettim çocuklara, kuþlara..
Sýnýr dýþý edilmiþ düþlerin gülüyüm
Zehir yudum, kaçak aðladým
Bir sigara dumaný gibi tutuþtum, söndüm.
Ah zâlým
Êz kevokâ lâl-û dilbirîn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.