gümbürtülü bir kasýrgayla uyandý gün
saðýr sultan gibi koþtum çalkantýlý denizlere
baktým suspus martýlar musikisini yitirmiþ iskele
yönünü þaþýrmýþ bir pusula gündüzü akþama mahpus
bir keder
ah!...
tanrým neden hiç durulmuyor bu mevsimler
durulmuyor bu denizler
nevri dönen gecenin
kýzýllýðýnda sararan efkâr-ý gam
dallarý kýrýlan bir erik aðacýnýn hüznünü sýrtlayan rüzgâr
çoðul kötülüðe kucak açan gecenin kucaðýnda evcilleþen sancý
uyuyup uyansam devraný döner mi kem talihin açýlýr mý bahtýma çiçekler
kalbime doðar mý güneþ gözleri þarký mýrýldanan bir ispinoz gibi
havalanýr mý eteklerim zilzurna
ah!...
tanrým neden aðýr bu omuzlarým kölesiyim hep
bu köhne yalnýzlýðýn
herkes
susmuþ bir merdiven hep kendine yürüyen
herkes kendine tapýnan aðaç herkes kendine övünen kuþ
duyulmuyor sesimin yavaþ adýmlarý ýslak sokaktan
yitik bir çehrenin avazýnda ince ince sýzlayan ölüm
kýsýk kýsýk aðlayan dilim gözlerimdeyse
of! akþamýn belasý
hep ayný nalan
ah!...
tanrým karanlýðý yýrtan bakýþlarým ne zaman uyanýþa gebe
kirpiklerimden aþaðý sarkan zümrüdüanka kuþu
ve güneþin harladýðý yangýn sabah
kalbimi s e v i n
s e v i n kalbimi
ü þ ü m e s i n
ayþe uçar
11092023
23:26