Güneþinden vaz geçtim… Sýcaðýndan… Iþýðýndan Ay olsaydý bari gökyüzünde Geceleri ýþýðýna sýðýndýðým… Yýldýzlar olsaydý Uyumak için birer birer saydýðým… Sis olsaydý bari önümü hiç görmediðim Yaþama dair gittikçe gittikçe beliren bir karaltý…
Biri beni unutmuþ olmalý Biri beni geri dönüþsüz bir trene bindirmiþ Biri beni ölümcül bir ýssýzlýða düþürmüþ Biri beni terk etmiþ olmalý; Savaþ ortasýnda kimsesiz kalan bebekler gibi…
Biri beni unutmuþ olmalý Ýçinde bir otobüs garýnýn Veda için elini kaldýrmaya gücü yetmeyen Yönsüz bir yolcu gibi…
Biri beni unutmuþ olmalý Hiç kimsenin gelip geçmediði þu otobüs duraðýnda… Hiç kimsenin binmediði Hiç kimsenin inmediði rayýndan çýkmýþ bir tren vagonunda…
Biri beni unutmuþ… Biri beni unutturmuþ olmalý…
Eylül 2018- Eylül 2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
savaş karaduman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.