SEN YOKTUN O ZAMAN
SEN... SEN YOKTUN O ZAMAN
Seni benden baþkasý bilmezken kimsin nesin
Seçtim...ben seni seçtim de sen yoktun o zaman
Kýlavuzum aþk idi bana meçhul adresin
Göçtüm... devranlar göçtüm de sen yoktun o zaman...
Denizlerin sinmesi, daðlarýn yükselmesi
Uðultunun dinmesi, ilk buluþma öncesi
Kolay mýydý kaderin bu menzile gelmesi
Uçtum... semalar uçtum da sen yoktun o zaman...
Dünya bana yabancý, gezegenim Venüs’tü
Ufak-tefek mutluluk, cümlesi bana küstü
Sýrat köprüsü gibi gâh diz üstü- yüz üstü
Geçtim... canýmdan geçtim de sen yoktun o zaman...
Aðzým var dilim yoktu bilmiyorum sandýlar
Kirlerini merhamet ýrmaðýmda yundular
Derde dermen dediler, aðularý sundular
Ýçtim...hepsini içtim de sen yoktun o zaman...
Ýþi görülenlerin bitti merabalarý
Bende deðer bulmadý pullarý- paralarý
Peþimden kovaladý þeytan arabalarý
Kaçtým... güç-belâ kaçtým da sen yoktun o zaman...
Ve sonra tanýr oldum ipimi çekenleri
Silkelemek gerekti üstüme çökenleri
Kanayan ellerimle kartlamýþ dikenleri
Biçtim...týrpansýz biçtim de sen yoktun o zaman...
Hasretten kalmamýþtý gözlerimin feri hiç
Dolmamýþtý kimseyle boþluðunun yeri hiç
Geçmiþ zaman kapandý dönülür mü geri hiç
Saçtým... ömrümü saçtým da sen yoktun o zaman...
Sabretmek ve emekti sýrlý iki kelime
Kalbime umut verdi, dua verdi dilime
Nihayet alabildim anahtarý elime
Açtým... kapýyý açtým da sen yoktun o zaman...
Nefesin körüklerken muhabbet ocaðýný
Asýrlardýr özledim þefkatli kucaðýný
Sen girmeden kalbime, dikmeden sancaðýný
Hiçtim... ben sensiz hiçtim de sen çoktun o zaman!..
.......
Dr. Ayþe Ýzci Coþkuner,11/9/2018, Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.