Sanki bir taþ yuvarlanýyor gibi üstüme Sivas’tan,Çorum’dan,Maraþ’tan acýlar içinde kývranýyorum eziliyorum altýnda utanýyorum yaþamaktan insan olmaktan.
Sanki birçok sesler duyuyorum Çanakkale’den,Kocatepe’den,Sakarya’dan bütün benliðimi kaplayan bu ihanet deðil de nedir diyorlar tütün,pancar, patates tarlalarýndan.
Karaltýnda yalýn ayak yaþamý bilmez nutuk atanlar, canlarý yanmadý katliamlarda bir soðuk teni öpmediler ki nerden bilecek evlat acýsýný onlar kurmakla meþgul yarýnýný. Bahri GÜVEN aralýk 1978
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahri Güven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.