ECHO VE NARCISSUS -(KARA-18)
Cephissus(Kefisos)/ Narcissus(Narkissos) / Echo (Eko)
Bindik kayýða, açýldýk denize Kara’yla
Ya nasip dedik, baþladýk balýk tutmaya.
Güneþ ,yüzünü daha yeni göstermiþti,
Hava güzel ,keyfimiz yerindeydi.
Konuþurken durdu Kara, bir nara attý,
Daðlara çarptý sesi, yankýlandý.
Dedi ki;" Ses çok güzel yankýlanýr burada,
Dur da yeni bir hikaye anlatayým sana."
Nehir tanrýsý Cephissus ile su perisi Liriopen’nin oðullarý doðmuþtu,
Bu güzel bebeðe Narcissus adý konmuþtu.
Bir kahine gider annesi, sorar oðlunun geleceðini,
"Ölümlü mü deðil mi söyle, uzun yýllar yaþayabilecek mi?"
"Yaþayabilir uzun yýllar. Bunun bir þartý vardýr ama.
Görmeyecektir kendi yüzünü asla"
Kahinin sözleri dikkate alýnmýþtýr, hiç bakmamýþtýr yüzüne,
Öðretilmiþtir Narcissus’a ,görürse yüzünü , taniþacaktýr ölümle.
Narcissus büyür yakýþýklý bir genç olur, kovalamýþtýr günler günleri,
Her kim görse aþýk olurmuþ ,ister insan ister peri.
Gururlu ve kibirliydi gördüðü ilgi þýmartmýþtý onu,
Bu yüzden kimse cesaret edip yaklaþamýyordu.
Yaþýyordu o zamanlar, Echo adýnda çok güzel bir dað perisi.
Zeus’tan, kýskanmýþtý tanrýça Hera bu güzelliði.
Bir ceza vermiþti Echo’ya, lanetlenmiþti bu güzel peri,
Artýk sadece tekrar edebiliyormuþ karþýsýndakini.
Kendi kendine cümle kuramýyormuþ,
Sadece konuþulanlarýn son kelimesini tekrar söylüyormuþ.
Narcissus bir gün karþýlaþmýþ bu lanetli güzelle,
Echo aþýk olmuþ bu yakýþýklý adamý görünce,
Umursamamýþ, alýþýkmýþ böyle durumlara,
Her gören aþýk oluyormuþ zaten ona.
Ne derse Narcissus ,Echo tekrar ediyormuþ,
Bu durum gitgide sýkýcý bir hal alýyormuþ.
Ayrýlmýþ oradan ,dayanamamýþ daha fazla,
Echo karþýlýk bulamamýþ aþkýna.
Günden güne erimiþ Echo,yemeden içmeden kesilmiþ,
Dillere destan güzelliði kýsa sürede uçmuþ gitmiþ.
Aþk acýsý en sonunda yok etmiþ Echo’yu,
Son kelimeyi tekrar eden sesi kalmýþ sadece,yok olmuþ vücudu.
Echo ,son kelimemizi tekrar eder,bize yaþadýðýný belli eder hala,
Çoðumuz bu hikayeyi bilmeyiz, yanký deriz adýna.
Narcissus’un kibri ve acýmasýzlýðý tanrýlarý öfkelendirmiþ,
Echo’nun hüzünlü sonu, onlarý harekete geçirmiþ.
Genç adam dolaþýrken bir gün ormanda ,su içmek için eðilir bir nehre,
Sudan yansýyan aksini görünce ,aþýk olur kendi güzelliðine.
Kendi görüntüsünden alamamýþtýr gözlerini,
Sevmiþtir kendisini, kimseyi sevemeyen kalbi.
Ne yemek yer ,ne de su içer týpký Echo gibi,
Dokunamýyordur bu güzelliðe, yoktur çaresi,
Ölecektir artýk ,zaten kehanet bu yöndeydi,
Dünyadaki günleri dolmak üzereydi.
Zeus üzülür , Der ki "Bu güzellik yok olmamalýdýr,
Sonsuza kadar güzel bir çiçek olarak yaþamalýdýr"
Güçsüz düþen Narcissus ölmüþtür nihayetinde,
Nergis adý verilen bir çiçeðe dönüþmüþtür öldüðü yerde,
Narsizm denmiþtir sonrasýnda, kiþinin kendisine duyduðu aþka,
Böyle anlatti Kara ve dediki bana ;
"Sende hayran ol kendine ama sakýn aþýrýya kaçma"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.