Bihuş

Kadim duygularýn yegâne hamalý omuzlarým
Yükümü sorma, aðýrlýðýný ölçemez tartýlarýn
Zabit bir kalabalýðýn fiyakalý lerzinde
Her gece karanlýðý örtünen parke taþý gibiyim

Dilsizliðime aldanma…
Yutkunmalarýmdan ulaþýlýyor gayya kuyusuna

Dört mevsim, on iki ay üþürüm ben
Rüzgarýn çarptýðý, dalganýn yonttuðu taþým
Hangi minvalden bakarsan bak, bihuþum
Manzum gülüþüne nevi sarhoþum

Hafife alma…
En hýrçýn dalgalar, sular çekilince baþlar

Bir gece:
Yeni gülüþler peydahladým dudak dekoltene
Ah, bahtsýz þaþkýnlýðým… unutmuþum
Gözlerin mayýn tarlasý, bakýþlarýn mühimmat
Heyecanlarýma yenilip infilak etmiþim
Ve þarapnel etkisiyle düþmüþüm gamzene

Sonrasý kýzýlca kýyamet…

San sarayýmýn duvarýný yýkmýþ naz-ý dillerin
Siren sesleri yükseliyor gönül þehrimde
Manþetlerde resmim, adým geçiyor her yerde
Oysa; seni sevmek derin devlet sýrrýydý
Kimliðimi ifþa etmiþsin olay yerinde

Artýk fark etmez…

Ben sana antik kentin tarih dolu izleri
Sen ise gündelik aþklara kav-i nihale
Perçem ömrümün zey gerçeði seyir defterim
Açýp okursan, görürsün bendeki seni…
Sosyal Medyada Paylaşın: