OD DÜŞMÜŞ

Nasýl bilmez halýmý, derinden yandýðýmý
Od düþmüþ þu kalbimi, nazlý yare açarken.
Aþk þarabý yakarken, hüzünle bandýðýmý
Boynu bükük gül gibi, zemheride içerken.

Karlý daðlar aþacak, mecalim hiç kalmadý
Deli gönül yol verdi, ama gözler salmadý
Yürekten taþanlarý, hiçbir alem almadý
Hançer soktum baðrýma, ben sevgiden kaçarken.

Zülüfleri dökülmüþ, cemali hayal oldu
Ümitlerim gör bizar, hayallerim hep soldu
Ferhat’ýn külüng sesi, çölde kumlara doldu
Beyhude çýrpýnýþlar, ömrümüzden saçarken.

Sadýk der ömür bitti, neyin derdindesin yar
Heybendeki olanlar, ahirete biraz kar
Yaþýyorken çok sevki, olmasýn içinde har
Þu üç günlük dünyada, aha geldik göçerken.

Sadýk KARADEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: