sesinin teni soðudukça bedenimde
usumun kývrýmlarýnda keskin çizgiler
çizgilerinde kanlý katliamlar
mesela
uçurumlardan aþaðý bir dað devriliyor
bir ýrmak küskün çekiliyor göz yataðýna
ah! fýrtýna kanadýnda bir kýrlangýç
pençesinde kýzýl atmaca
güneþ
en býçkýn ayazýný giydirirken gözlerine
bende hep yýlgýnlýk hep uçurum boðazýma sarýlan
ah! ikimizi nasýl öldürdün yâr
oysa
yaratýcý baharlarýn vardý senin
ünlü ressamlara renk olan sýcaklýðýn
sonu merak uyandýran ketum masallarýn
çölleri ýslatan bedevi bulutlarýn
unuttuðunda
sonsuz yoksunluðun hatta dünya deðiþtirmiþliðin
eksildikçe ruhumda evrenin sýrlarýný titreten
senli çoðalan hücreler kabýna sýðamayan
kasýrgalar var
ah! içimde aðlayan bir karanfil
içimde büyüyen yara büyüdükçe bedenimi saran örümcek aðý
ah! içimde ölen bir kelebek
uzaklardan
gelincik gözlerinle izlerken beni
gözlerimin vadisinde koþturan deli taylar
kalbimden geçen trenler var paslý raylardan
yýpranmýþ bir ceket üstümde
senden kalan
derinlerden
ah! derinlerden gelen bir ýslýk var kalbimde
sürekli seni hatýrlatan içimde þývkýnlanan aðaç
bir çocuk var sana aþýk
senin
bir gülümsemenle
kalbimden savrulacak binlerce konfeti...
ayþe uçar
07092023
08:54