MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İstanbul'da Akşam!
gurelsurucu

İstanbul'da Akşam!


Ýstanbul’da akþam oluyor
yedi renkli bir gökkuþaðý çiziyor yedi tepenin üstüne
yedi kuleli bir kale gibi duruyor denizin ortasýnda
yedi güzelin yedi hüznü var.
sevinç bize uzatýyor tatlý sesini mavi gökyüzüyle
ýþýklar saçarak esen rüzgarlarda
gülüþler mutlulukla kýzarýp canlanýyor Ýstanbul
kýyýlardan yükselerek akþam yýldýzlarý tutuþuyor
coþkuyla çaðlayarak gel yedinci katýndan gökyüzünün
Baþakþehir’de akþam oluyor gülüm.

akþamýn büyüsüne kapýlýyor
yedi katlý bir masalýn içine giriyor, Ýstanbul aþýklarý.


***

uzak ayrýlýklarýn karanlýk yataklarý sele durmuþ Baðcýlar’da
sevdaya tutulmuþ, ýþýk köpükleri kuþatýrken bakýþlarýný
nehir nehir nazar taþkýnlarý sökülüyor yýlan ýslýklarýndan

türkülerimize, kanatlarýyla alkýþ çalarak her kýzýl grevde
dayalý döþeli beyaz kuþlar süslemiþ orda bütün yalý boylarýný
güneþ ortalýðý kýzýla bulayarak Üsküdar’da akþam oluyor.

akþamýn sevdalarý ýþýk köpürüyor, yýldýzlý bir tacý takýyor.


***
ay ýþýðý bulaþmýþ beyaz mutluluk yaðdýracak saðanaklarla
derin uðultularý vurdukça kör kýyamet tufanlarýna
susturacak azgýn gecenin karanlýk doruklarýna
Dolapdere yine dönüyor akþamýn keyfine
gacýlar eksik kalmýþtý yine gülüm.

akþamýn sessizliðini bozuluyor, notasýz türkü söylüyor.

***
marinada akþam oluyor
yukardan inen bir kuþluk vaktinin kýzýl sancýlarý
son çýðlýklardan ölü ceninler toplayarak
bütün kapýlarý kilitli bir geceyi doðuruyor
Kadýköy marinada parýltýlar silinerek
akþam oluyor gülüm.

akþamýn çýðlýklarý duyuluyor, yedi nota ile bir þarký söylüyor.
***


Ýstanbul’un yedi tepesinde yedi renkli gökkuþaðý
yedi yüzyýllýk tarihi ýþýldýyor yedi ýþýkla

Ýstanbul sen gülümsüyorsun
Eminönü’nde, kalbinin ritmi duyuluyor
yedi köprüden yedi ses yankýlanýyor
haykýran dizeler ürettiði, sessizliðin gölgelerinden.

akþamýn kalbinden ses çýkýyor, yedi heceli bir þiir okuyor.

***

Ýstanbul’un kalbinde akþam oluyor
gökten inen bir yýldýzýn kýzýl parýltýsý
son umutlardan ölü hayaller toplayarak
bütün yollarý kapalý bir sonsuzluða götürüyor
bir ressam güneþ çiziyor akþam oluyor Balat’ta.

akþamýn yýldýzlarý parlýyor, yedi renk ile yedi resim çiziyor.

***
yüreðimi tel tel uçurup coþturarak
hasretin saçlarý savruluyor
kurumuþ þarap tozlarý esiyor göz çapaklarýmdan
oysa, kaç Beþiktaþ tüketirdi kim bilir o nazar/ötesi bakýþlar
erguvan çiçekleri koklayarak Ortaköy sýrtlarýndan
bütün martýlarýna boðazýn.

akþamýn oyunlarý bitmiyor, yedi dansçý ile yedi oyun oynuyor.

***
Eyüp de ýþýk oyunlarý eleniyor
ve sýrlar dökülüyor Haliç kuytularýna
kavuþamamýþ aþýklarýn gölgeleri akýyor
sen yoksun içlerinde
çok uzaklarda çatlamýþ aynalarýndan Altýnboynuz’un.

akþamýn ezan sesleri çöküyor, yedi dua ile yedi niyaz ediyor.

***
boþuna hýzlanýyor bu tüyleri dökük vatansýz çýlgýn rüzgârlar
bu kudurmuþ tek kanat dalgalar boþuna dövüyor
bu kor yosunlarý kaygan uçurum kayalýklarýný
oysa iþçiler fýrtýna biçer alýnteri sularýndan
akþam ne kadar karanlýk, gündüz o kadar aydýnlýk.

iþçiler eylemde, kýyýlarý dövüyor dalgalar
yeditepeli þehirde yedi militan kol geziyor.

***

o ýssýz adýmlarýyla gelip
her gece sisli sokaklarýndan yalýnayak
akarak bu bembeyaz günahlarýyla Þiþli’de
gürül gürül bizi cehenneme sürüklüyor.

akþamýn günahý eþlik ediyor, yedi harami, bir tezgahta.

***
artýk bir rüzgâr gülünün hýzlý metal kokularýyla
eðilip, þu kör týrpanlara masat çekmesidir kýzaran öfkelerin
yukardan sulara akarak dibe vuran arsýz yýldýzlarýn
ve salkým saçak ýþýk saðanaklarýyla
o kýpkýrmýzý
yeþil-mavi çýplaðýna göz koyduðu son þehirdir.

akþamýn ýþýk saðanaklarý bitiyor
yedi emir, yedi günah bir doðru etmiyor.


***

mor püsküllü günler masallardan sökülüp gelir
seni doðuran tanrýlarýn çýlgýn alkýþlarýyla Esenler
yaðmur yaðmur saðanaklarla bir yerlerde
gül diye bir kadýnýn hayali akýp geçer
çakýr mavi gözlerinden Ýstanbul’un.

izinsiz akþama bakýyor çakýr gözleriyle
yedi tepesinde, çoban yýldýzý açmýþ, nazar ýþýklarýyla.



***
yüreðime akýyor kulaklarýnda saklý umutlarý
ve uzakta yýldýzlar eðildikçe hayalin tutuþturuyor
o, ilk çoban yýldýzý dedikleri
yukarýda parýldayan kor ýþýklarýyla iniyor
silinip gidiyor, neyin varsa bana ýþýklarýn getirdiði
Bakýrköy’e akþam oluyor gülüm

akþamýn mucizesine inanýyor
yedi dilek ile bir mum yakýyor Ýstanbul…






Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.