Hiç bir gün doðumuna benzemiyor ala Benzemiyor ömrü ahvalime doðuþun
þivesi içime iþleyen dilin her hecesi mýsralarca uzanýr kýyýsýzca kýyýlarýma
ben ki sevgili tutkunun dizginlerine savururken renklerimi giyinirim soyundukça doðuþunu, doðumuma
ki öyle güzel düþer ki gülüþün gamzemin koylarýna ecel bile asla uðramaz olur uðramaz sýnýrlarýma
denizimin incisi biz telaþýnda bize sancýlanýyorken zaman gece kýzýlca bir tan’a vurmakta kirpiklerini ah sevdasýna tel tel türkülenip yüz sürdüðüm bak gece bulutlarýný çekiyor seyrü seferinden hadi uyan sende uyaklan gayrý biz doðumuna...🍃
~°~ ~°~ ~°~
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrimkaya~ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.