Avaşin...

Seyir defterinde uyanýr kekik kokusu özlemlerim
sen, sen ki
ömrümün mevsimsiz baharý
sayýklar ismini kekeme karanlýðýn giz alfabesi ...


Duy beni..
tenime Ýliklerken hasretliðin gömleðini
iki beden yan yana düþer, düþer de
kalan ölür göðüs kafesinde
zaman kavramýnda acý çekerken bedenim
canýmý okur gýcýrdayan soluðun i mgesi
sesiz harflerin aðzýyla seslenir yüreðim
kalbim emanetindir caný ölüme
ölüm ki teslimiyetimdir sana


Ýzlerin ki,
hicran yarasý kabuðun dinmek bilmeyen rüzgar fýsýltýsý
ah dilimin ezber bozan lisaný
bilmelisin ki
yaþlarým, hýçkýrýk kuþlarýnýn kursaðýnda
Ýç çekiþimin perdesinde asýlýdýr mor sümbüller ve vurulur kurþun yemiþ gözlerine


varoluþum ki direniyor ölesiye bir gecede
yitirilmiþ bir sokaðýn örgüsünde, kýzýla boyuyorum gözlerime çizdiðim tual’i
ve çýðlýðý çekilmiþ ay’ýn gözlerinde bin acýyla
sana varmaya kanat çýrpýyorum


daðlarýn omuz verdiði uçurumda yýrtýlýrken göðsümün sesi
haydi diyorum yüreðim haydi
bölünmüþ uykunun perdesini örtün
düþür ezberi bozulmuþ dilin lal sessizliðini
öpüþmenin kanlý düðünü sürülürken ellerime
elem tecrittinse düþsün azap melekleri
düþsün kaybettiðim tanrýnýn tel tel kirpiklerine...

~°~
~°~
~°~
















Sosyal Medyada Paylaşın: