Kireç kokuyor evvelbahar Þekerime ortak çýkýyor, yaban arýsý bulduðu ilk menfezden kaçana dek Sarhoþ mu ediyor ne? paslý metal kokusu Terkedilme korkusu, neyler münzevi derviþe Çiçeklerini kaybetmiþken hele renklerini... Ama hâlâ layemut desenlerim kaldý Hâlâ kaybedecek sen’lerim kaldý
Öyle bir muzýr dadandý ki hayallerime Nadasa býraktým, yetmedi, Ateþe verdim düþ ambarýmý Anladýn mý neden kül rengidir umutlarým? ve hasadým is kokusu Hâlâ buram buram gülþenlerim kaldý Hâlâ kaybedecek sen’lerim kaldý
Hüzünler kirletir mi teni balçýk olaný? Biçare arýnayým dedim ab-ý kevserde Suyu kesildi neþvelerin, köpüklü kaldý kahkahalar ve yýllar Koyu lekeler oldu ellerimde sessizlikten sermest ezgilerim. Ten kafesine hapsolmuþ, ruhumun çentikleridir alýn çizgilerim. Paydos dedi tüm terminaller Ama hâlâ beklenen trenlerim kaldý Hâlâ kaybedecek sen’lerim kaldý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
KayzerSozea Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.