KOVULDUĞU CENNETE EDEBİ İLE DÖNER

Nefsine yenilende fenaya indirildi.
Nefsi ile birlikte can verilip dirildi.
Sýnava tabi oldu türlü türlü denenip.
Amel defterin dürüp kendisine verildi.

Hal diliyle konuþtu uzun zaman Rabbiyle.
Boynun büküp oturdu gözden akan seliyle
Kalbi yeþerir oldu dilde açan gülüyle.
Rabb’e teslim olana nurdan hilat serildi.

Kaldýrýnca nefsini Rab’i ile aradan.
Kalbine nüfuz eder nuru ile Yaratan.
Nefsine esir olan kaçan taydýr haradan.
Tövbe eden insanlar ruhlarýyla dirildi.

Ýtibarý sarsýldý gözden düþen hak yiyen.
Kibriyle tavýr alýp,’bu da ben miyim’’diyen.
Küfüre biat edip aðýz dolusu söven.
Adaletsiz davranýp zulmedenler görüldü.

Dil bilenin hitabý anlaþýlýr-dinlenir.
Dil bilmeyen lâl olur hal diliyle dillenir.
Su bulanýk akarsa çorak toprak millenir.
Iþýk vurur ve tohum kök salarak çimlenir.

Ýnsan eþrefi mahluk ,nefsi ile savaþta.
Þeytana prim vermez hedefine varýþta.
Ýz býrakýr yürürken dünyada her karýþta.
Kovulduðu cennete edebi ile döner.


Emine Balý Oðuz
Sosyal Medyada Paylaşın: