HÜLÂSA!..

Ne devirler geçti üzerimizden,
Hatýralar dahi bir bir eskidi.
Beynime kazýnmýþ o puslu izden,
Geriye kalanlar bir yere sindi.

Dostlarý býraktýk geçmiþ yýllarda,
Sisli hayallerden geri ne kaldý?
Ömürler yýprattýk çýkmaz yollarda,
Yollar elimizden çok þeyler aldý.

Nehirler coþkundu, denizler þendi,
Ormanlar yemyeþil, serindi daðlar.
Her þeyin sahibi bir ömür verdi,
Kalaný, saracak gelecek çaðlar.

Zaman devrolurken maziye gün gün,
Anýlar baðlanýr dünden yarýna.
Bu geçiþ her ömrü tüketir birgün,
Bilmez zarara mý, kimin kârýna?

Çok zaman aðlarýz sevdiðimize,
Yâr, yâren koparýr yüreðimizden.
Gözyaþý kâr etmez kaderimize,
Gidenler çok þeyi götürür bizden.

Bir kýsa ömrü koþturduk gitti,
Emellerim vardý hayalden öte.
Aðlayýp baþladýk, hüzünle bitti,
Artýk hal mi kaldý, arzuya yete?

Yazsak satýrlara sýðmaz macera,
Velhasýl nedir ki ellerde kalan?
Birkaç satýr yazý, var þiir ara,
Gerisi gaile bir ömrü çalan...

14.12.2015 Fatih-ÝST. Arþiv)

Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın: