KARA GÜNLER GEÇER ELBET

Sefere çýkan gemiler, menzile varýr mutlaka
Ufuklarým sislense de, yüreðime umut sýzar
Bir gün olur meltemlerle, kurar hislerim âlâka
Duygularým islense de, bahtýmý yellerim yazar

Hecelerin doruðunda, önüme çýkar bir ehil
Dillerime güller konar, mýsralarý kýlmaz cahil
Ballar yapar sabahlarým, ona geceler de dahil
Aþkým kafeslense de, ilham zincirleri bozar

Sevdalarým yüreðime, edince korlu bir teklif
Gönlümdeki ateþlerim, ödediler ona telif
Dökülünce zamanýma, gözyaþlarým elif elif
Acýlarým süslense de, mýrsam acýlarý süzer

Damlalar elifleþince, arýndý hislerim kirden
Alýyordum ilhamýmý, içimdeki gül fikirden
Bülbüller gibi coþmuþtum, dilime akan zikirden
Aðrýlarým beslense de, gönlüm aðrýlarý ezer

Zamanlarým rüzgârýma, bakmaz artýk tuhaf tuhaf
Iþýk bulmuþum bir kere, beni bozamaz hiç sahaf
Dudaklarým kýpýrdarken, Hakk’tan bekliyorum bir af
Ateþlerim hislense de, ruhum ateþlerde gezer

Ey Pervânem kara günler, daima kararmaz elbet
Sancýlarým yüreðimde, ölene dek tutmaz nöbet
Ýçeceðim, ümitliyim; bir gün nur yüklü bir þerbet
Figanlarým seslense de, varlýðým figaný büzer

Sosyal Medyada Paylaşın: