Binlerce çocuk dokundu yüreðime anne ! Binlerce mutsuz çocuk. Güneþ kavruðu yüzleriyle, Açtýlar, Yaralýydýlar, Öksüzdüler…
Söyler misin anne, Mutsuz çocuk hangi ninniyle uyur ? Kim doyurur sevgiye aç(ýlmýþ) karýnlarýný ? Sonra…Sonrasý, yalan yanlýþ iþte!
Binlerce çocuk gecelere doðdu anne! Ve güneþlere öldüler. Nasýl unutuldular söyler misin ? Ve sen anne…ve sen ! Güneþe karþý, Bana gölgeni ödünç verir misin ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozlem Pala Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.