İSMAİL ABİ

Ne yapsa, bir türlü iþi rast gitmez.
Her gün bir kayaya toslar garibim.
Aðzýyla kuþ tutsa kimse beðenmez.
Olur olmaz gamý besler garibim.

Bostaný kurudu, gök yaðmur kesti.
Rüzgâr garibandan, ters yöne esti.
Kader fukaraya çekmiþti resti.
Sýrtýný kimlere yaslar garibim.

Ýneði kurt yemiþ, civcivi kedi.
Bostanda acayip böcek türedi.
Herkes akýl verir, kafayý yedi.
Bilmem nasýl yola baþlar garibim.

Yeter fukaralýk canýna yetti.
El âlemin sözü, yedi tüketti.
Derdini yazacak boyasý bitti.
Gönülden yüreði sýzlar garibim.

O rýzýktan yana, hep yavan kaldý.
Sýkýntý sitresi, kimse almadý.
Orman kalem oldu, yazan olmadý.
Vicdana dokunur, nazlar garibim.

Dadaþým ne desin mahzun haline.
Dostlar derman olmaz, bu ahvaline.
Gariplik geçecek böyle biline.
Yüreðimi yakar cýzlar garibim.
02.09.2023 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın: