kederli mevsimlerin deviminde
suskunluða bürünen günlerin kör karanlýðýný
yabanýl sancýlar sardý efkar bulaþtý
yine gecenin sisine
gözlerinin yanýp sönen meþalesinden
geçen direngen yol sapaklarýnýn aðzýnda kör mýzrak
yýldýz tozlarý ve ay ýþýðýnýn parlaklýðý yetmez içime
kalbinin penceresine kuþlar konmaz çiçekler açmaz
sana ellerimle sunduðum hayallere söyle noldu
ah! edip edip yýðýlýp kaldý
ayak ucuna
aþkýn
berasý
bir mezarlýk gömütününün üstünde
uðursuz kehanet kuþlarý dönüp dönüp dolanýrken
selvi aðaçlarýnýn kasveti çöktü kalemin omuzuna
yok ki kapýmda muhafýzým maðluptur hep þavaþlarým
kabul et gönlüm bu aþkýn
hep yenik neferisin
sevdanýn yükü çok aðýr büküldü belim
boyun eðdim yâr - eðdim boyun
acýma hiç çek !
çek! artýk kýlýcýn ucu
y a n m a s ý n
ayþe uçar
02092023