Kim demiþ yakýþmaz, sana onsekiz.
Dillere hayýrlar, uymuyor ana.
Hele Birisi var, balonlu sakýz.
Gaflarý yemeye doymuyor ana.
Ensesinde rüzgâr esse devrilir.
Yapraklarý tiril tiril savrulur.
Höt demeden ciðerleri kavrulur.
Yanmayý piþmekten saymýyor ana.
Kaptýrmýþ ruhunu, talan ettirmiþ.
Özünü, sözünü ele yutturmuþ.
Riya aleminde, paye arttýrmýþ.
Yalan söylemekten caymýyor ana.
Çürük elma sanki, adamýn aslý.
Gören de zanneder, uslu mu uslu.
Kemâle ermemiþ, kýlýcý paslý.
Sesini, kulaðý duymuyor ana.
Akýl daneleri, yasa baþlarý.
Ne etse tutmuyor, hesap iþleri.
Bir " he " puslandýrýr, içi boþlarý.
Dünya, bizi bize koymuyor ana.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.