Rüzgâr uçurdu her þeyi her ne varsa ona dair, hayal ettiðim her þeyi uçurumun kenarýnda heybemden aldým ve attým boþluða gözlerini, sözlerimle beraber attým boþluða rüzgâr uçurdu her þeyi.
Çok deniz geçtim çok da iklim gördüm en aðýr savaþlarý en az kayýpla atlatmasýný da bildim çoðu kez batýk gemilerin enkazýna dökülürken delikanlý düþlerim martýlarý aradým yoktu mavi diye aldatýldýðýmýz karanlýk denizlerde çoðu kez hava çok soðuktu.
Evet beni tanýyanlar bilir yýllardýr liman þehirlerinde boþa oyalandýðým doðrudur ayrýlýrken arkamdan aðlayanlarýn olduðu da doðru ama þimdi; rüzgâr uçururken her þeyi beni de uçurdu mercan adasýnýn birine burada bir ben varým bir de balýklar ne biçim ada bu, her yer balýk her yer su bir de bir de deniz atlarý…
Ahmet Selim GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet selim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.