Her zaman bir olmaz insanýn hâli,
Bazen kederlenir artar melâli.
Kaderde yazanlar gelecek baþa,
Dünyada kalacak dünyanýn malý.
Nice aða, beyler hüküm sürdüler,
Padiþahlar, þeyhler karar dürdüler.
Âlem çeþitlenir, zaman deðiþir,
Son eriþti; hallerini gördüler.
Hep ikbâl sürenler makbul sanýrsýn,
Göz, gönül yanýlýr, pek aldanýrsýn.
Âyinesi iþtir, lafa bakýlmaz;
Kiþiyi iþinden ancak tanýrsýn.
Doðruluk fazilet, kutlu erdemdir,
Ara da bulasýn, gönülde demdir.
Öyle bir zaman ki; karýþtý herþey,
Lâkin ekmek gibi, o çok elzemdir.
Marifetin harcý insanda saklý,
O mayadan tutar tarihin aklý.
Geleceðe doðru uzat elini;
Kollar elli olur, eller parmaklý.
Bil ki doðru yollar nûra götürür,
Eðri yol, sapkýný nâra götürür.
Günün karanlýðý yolu puslasa;
Ehli iman, kulu yâre götürür...
16.11.2018 (Arþiv)
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.