ÖZLEDİM SENİ
Karanlýklara daldýðýmda her akþam
Silüetini görürüm çatlak duvarlarda
Sensizliðin hayat olmadýðý bu yerde
Bir el uzanýr yüreðimden alýr tüm yaþantýmý
Bu hüzün dolu gecelerde
Artýk akmaz olur yüreðimde hayat pýnarý
Birer kan çanaðýdýr seni özleyen gözlerim
Akþamlar
Hüznümün karanlýk penceresi
Yorgunum, bitkinim, sensizlikten
Her gün yüreðimde atan, yoksun yoksun !
Susuyor dilim
Susuyor þarkým
Ansýzýn gel... çalýnsýn kapým !
An / sýzým bitsin yüreðimde
Gittin ! giderken bin hüzün koydun yüreðime
Seni mi kaybettim
Yoksa beni mi yitirdim
Hangi Sonbahar savurdu bizi
Hangi renkti içimin sokaklarý
Özledim seni !!!
Aynalar göstermiyor suretini
Özledim seni... sesini ve geliþini
Her akþam !
Þimdi uzaðýndayým
Sesleniþlerim doðuyor mu yüreðine
Ben hala býraktýðýn yerdeyim
Kavuþmak için sana
Beklemekteyim umutlarý kaybetmeden
Baharlarda kaybettik gençliðimizi
Þimdi
Hazanda koþuyorum, bahar gelir mi ?
Ayrýlýðýnýn en acý yerindeyim
Dayanamýyor gözlerim bu hasrete
Býraktý yaþ dökmeyi de
Kan biriktiriyor pýnarlarým
Hüzzam bir þarkýda paylaþýyorum geceyi
Yitiyorum karanlýklarýn içinde
Simsiyah sokaklara asýyorum gözlerimi
Rüyasýz uykulara yenik düþüyor ruhum
Kaç ayrýlýk mevsimi geçti böylece
Çekip giden
Güneþ mi vurmuyor pencereme
Üþüyorum, dondurucu bu ayazýn
Yaðmur, penceremde saðnaklarken
Þarkýlarýný... güneþ doðmaya hazýrdý
Yaðmur sonrasý tüm renkleriyle
Tuvalim gökkuþaðý çiziyordu adýna
Mahþeri yalnýzlýklar içindeyim
Alevler sarýyor bedenimi
Ya gözlerimdeki susuþlar
Bir saðnaðýn habercisidir senden
Seninle hapsettim kendimi
Ýkimizin yetim kalan üþümüþlüðüne
Aðlýyor serçelerim gecede
Artýk düþlerim yitirdi mavisini
Bir hançer bilenir kalbimde
Soðuk ve sivri !
Simsiyahtýr gecelerim
Bitmeyi bilmez
Günay Koçak
30. / 8. / 2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.