AĞLAYAN ŞİİR

Gecenin simsiyah saçlarýna uzanýrým
Yine gölgeler uzayýp akþam biterken
Acýlar sarar pencere önündeki
Menekþelerimi usulca
Yalnýz gecemin arkadaþlarýdýr
Bir þarký, bir þiir ve gözyaþým
Seni yazar yine hiç usanmadan
Hasretinin senfonisidir
Akþam kuþlarýnýn çýðlýklarý
Yine geceyi yýrtar... tüm ýstýrabýyla

Özlemlerim damla damla yakar gözlerimi
O çok uzaktakiler, kalbimdekiler
Hayallerimde yaþayanlar
Her köþemde adý duran sevdiklerim
Gözümdeki yaþlara
Gülüp geçiyor bu hayat !
Sevdiðim denizlerde
Sevmediðim gemiler gidiyor þimdi
Hep ayný þarkýlarýmýz, notalar yarým
Yüreðime bin hüzün çöküyor
Sen gelmediðinden bu
Ýçimde yaðmurlar yaðýyor dinmemecesine
Zonkluyor þakaklarým gel !

Yalnýzým bu gün yine
Usandýrýyor yanaðýmda yaþlarým
Gökyüzüm hasrettir mavilere
Simsiyah kuþlar geçiyor gözlerimden
Lambalarý yanmýyor odalarýmýn
Ýsli bir ýþýk sýzarken parmaklarýmdan
Yine sana yazýyorum yine sana
Ucu yanýk mektuplarýmý

Gece çare olmuyor yaralarýma
Ay, alay ediyor ýstýraplarýma
Hep bu böyle, gittiðinden beri
Simsiyah saçlarýný örüyorum
Sabahlara dualarla
Kavuþmak için
Sabahlara umutla
Belki gelirsin diye
Geliþini yazacak mý kalemim ?
Ne zaman siyah gülüm ?

Günay Koçak

28. / 8. / 2023
Sosyal Medyada Paylaşın: