Meçhule yürüyorsun
Ne çok sevmiþtim seni, ne çok tutkundum sana
Ama sen yüzün dönüp, meçhule yürüyorsun
Sana sitemim olmaz, yakýþmaz sitem bana
Gurbeti sýla sanýp, meçhule yürüyorsun.
Hani bana diyordun, iki cihan yarimsin
Hasretlik girdabýnda, bitmeyen efkarýmsýn
Yaz günü sýcaðýnda, gönle düþen kar’ýmsýn
Þimdi ellere kanýp, meçhule yürüyorsun.
Anlamsýz bu gidiþin, olmalý bir nedeni
Belki yalan rüzgarý, mutlu edecek seni
Tanrý affeder mi hiç, býrakýp da gideni
Verdiðin sözden dönüp, meçhule yürüyorsun.
Sadakat denen ilme, bir çýðýr açýyorduk
Karanlýðýn baðrýna, aydýnlýk saçýyorduk
Ne güzeldi o günler, sevinçten uçuyorduk
Lokmaný zehre banýp, meçhule yürüyorsun.
Çekip gittin buradan, þimdi sensiz yalnýzým
Sadýk yoldaþým oldu, ruhumdaki o sýzým
Belki böyle yazýlmýþ, kaderimdeki yazým
Gaipten sese yanýp, meçhule yürüyorsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.