MALAZGİRT DESTANI

Yýllardan bin yetmiþ bir, aylardan aðustostu
Malazgirt Ovasý’nda düþmanlar nefret kustu
Bizans’ýn üzerine hücum emri verildi
O gün kanlý ovada ne hesaplar görüldü
Haykýrdý koca yiðit, inledi yerler gökler
Kýlýç þakýrtýsýný dinledi yerler gökler
Serdengeçti yiðitler atýldý dört bir koldan
Menzile yürüdüler ceddin geçtiði yoldan
Göz gözü görmez oldu meydandaki dumandan
Zafer narasý attý soylu yiðit, kumandan
Yaktýlar her ne varsa, savurdular külleri
Karþýlarýnda durdu karakter heykelleri

Alparslan’ýn ordusu atýldý seller gibi
Yalýnkýlýç koþtular kasýrga, yeller gibi
Arkasýna bakmadan yürüdü alperenler
Küçük dilini yuttu, yiðitleri görenler
Giydiði elbiseler þehide kefen oldu
Ruhlar semaya vardý, arda kalan ten oldu
Malazgirt Ovasý’nda dillendi daðlar taþlar
Bizans ordularýnda öne eðildi baþlar
Dualý aðýzlardan eksik olmadý tekbir
Birlikte haykýrdýlar: Hakikat bir, Allah bir

Bizans’ýn askerleri önümüzde diz çöktü
Karanlýðýn ardýndan beklenen þafak söktü
Geceyi böldü þimþek, parladý gözün feri
Cenab-ý Hak Türklere nasip etti zaferi
Ruhlarýný Ýslâm’ýn harcýnda yoðurdular
Oymakla yola çýkýp bir millet doðurdular
Karanlýðýn ardýndan bir mübarek tan oldu
Þehitlerin kanýyla coðrafya vatan oldu
Coþkun bir sel gibiydi Malazgirt’te atlýlar
Mesafeyi yok saydý, rüzgârdan kanatlýlar

Canýný siper etti yiðit subayý, eri...
Açýlmamak üzere, kapattýk bu defteri
Peygamberin övdüðü bu milletti, bu millet
Bize göre deðildi onursuzluk ve zillet
O gün Anadolu’nun kapýlarý açýldý
Þehitlerin üstüne ne rahmetler saçýldý
Malazgirt deyip geçme, zaferlerin hasýdýr
Esaret kor ateþtir, sinelerin pasýdýr
Bu zaferin ardýndan tarihe mühür vurduk
Bu kutlu topraklarda nice devletler kurduk
Kabýmýza sýðmayýz, bize dardýr Malazgirt!...
Anadolu’yu açan anahtardýr Malazgirt!...

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: