ah bir bilsen bilsem ölmezdim masallarda belki de gözlerine saklardým düþlerimi
hasretin en deli haliydi avurtlarýmda susturduðum hýçkýrýklar gözlerimin kapattýðý perdeleri teker teker açsada fikrim bir rüya aralýðýnda kirpik gölgelerinde buluþan iki yürektik artýk biz
hâlbuki hayali devirlerin küçük kasabalarýndaki masumiyetti aþk öncesi asýr ve sonrasýzlýk olan düþlerdi bölünüp çarpýlýp eksildikten sonra ruhumuzda kalan bir kayanýn zaman aþýmýndaki ufalanýþýydý rüzgâra karþý duramayan nefesindeki ölümdüm susturulamayan varmýþ yokmuþ sayýklamalarýmdaki
nereden gelip gittiði belli olmayan kelimeler türeten dilimi töhmet altýnda býrakýyordu beynim aþk kadar uçarý ölüm kadar taþ kesiliþti bu duvar ve tavanlardan yükselen ayak sesleri mahrumiyetim mahkumiyetim bölünmezliðimdi tetiklenemez sükunetimdeki mazimdi ýlýk ýlýk avuçlarýmda damýtýlan zaman
þimdi ne desemki þiþenin dibine vurmuþ saçmayan yalpalayan kalbime susma ne olur susma bir yudum daha çek þerefe sonra at denize sevgili isyan etmicem bak yeminle ölürken ellerinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
rengim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.