NAMERDİM
Ben kimlere acýmýþ, kim için ah etmiþim
Boþ yere üzülmekle arttý gün güne derdim
Ýnsanlýk yaptým sandým yanlýþ yöne gitmiþim
Kimseye artýk þefkat duyar isem namerdim
Gün olur daðdan yüce dert tasaya düþenin
Medet diye seslenip hüzün ile piþenin
Ýzansýzca kör fikrin peþi sýra koþanýn
Derdini öz derdimden sayar isem namerdim
Koþtum medet deyince dar günde imdadýna
Bakmadým cibilliyet rengi, cinsi, adýna
Artýk heder olsa da aile, efradýna
Yüreðimde bir sýzý duyar isem namerdim
Bakmam, her türden bela kapýsýný çalsa da
Zemherinin gününde kar, ayazda kalsa da
Ateþlerde yanarak gam, kederle dolsa da
Ettiðim bu sözümden cayar isem namerdim
Anladým ki bunlarda ne idrak var ne yürek
Meðer böylelerine aslýnda zulüm gerek
Hiç olmazsa bir öðün karný doysun diyerek
Bir tek kör kuruþuma kýyar isem namerdim
Duygularým deðiþti artýk böyle harfiyen
Ölüyorum deseler kýpýrdamam katiyen
De ki mezardan çýkýp ellerinden tut diyen
Baba nasihatýna uyar isem namerdim
Aydýnlýk fikrindeki deðerleri yýkarak
Yoz oldular her biri insanlýktan çýkarak
Bunlarý halden bilen insanlara bakarak
Ýnsan mertebesine koyar isem namerdim
25.08.2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.