bir nergis boynunu büker ah yâr! kan ter içinde güzü bekleyen göz bebeðimde. vedasýnýn son cümlesindeki yýlký atlarýný koþtururken þâir, bozkýrýn tezenesi sazýný aðlatýr yorgun bakýþlý kýsraðýn cansýz gölgesini gömercesine. yollar yoruldu baðrýmda ah yâr! seyyah çöllerde mecnûn mu oldu Leylâ bakýþlý bir Mihrimah’ýn kulu oldu gönüller yandý ah yandý kor oldu aþk’ýn küllerinden yeniden doðdu. canlar canân’a doyamadý ya ah yâr! ermiþ derdinden boðulur iken Hiç’liði soludu Yusuf’un kuyusunda canýndan can gitti de bir ah bile etmedi yâr!
Sosyal Medyada Paylaşın:
şiirler şehrim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.