Tüm gece bilemiþtim yalnýzlýðý sabaha Þakaðýmda kan sesi yada damarlarýma Yapýþ yapýþ bulaþan bir uðursuz zonklama. Sise düþen son umut ,takýlýp düþmeyesin Býrak düþtüðü yerde kaldýrýmlar tüketsin.
Güneþi söndürmeyi düþünsün dursun varsýn Ýpil ipil teyelli ince bir yaðmur yaðsýn Kudursa dalda bahar kýrlarda rahatlarsýn Yeni aþklara doðru kollarýný açarsýn Gökyüzü dar gelir de kabýna sýðamazsýn.
Ayrý telden çalardý bizim þarkýlarýmýz Hayat umursamaz ki, adam sende... yarýmýz Ýpotekli gelecek hepten yarýnlarýmýz Kandýr dudaklarýndan sýzan deðilse ; þarabýmýz... Ölürken anladýk da severken de yalnýzýz...
Ýzmir-Ekim-2022 Ekrem Bozkurt K.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ekrem bozkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.