GÖNLÜM

Topraðýnda kaldý leke,
Sahralarý aþtý gönlüm.
Gözyaþýmý döke döke,
Yaðmur olup taþtý gönlüm.

Hayat baldan tatlý derken,
Yanýlmýþým düþ kurarken.
Her mekânda gerçek varken,
Bir seraba koþtu gönlüm.

Dolaþýrken diyar diyar.
En sonunda kaldým naçar.
Herkes mesut, bende yas var.
Bu düzene þaþtý gönlüm.

Ulaþmadan mutlu sona,
Aðýr geldi neþe bana.
Deli gibi yana yana,
Aþk odunda coþtu gönlüm.

Lokman hekim dursun þöyle.
Dost, derdimi yâre söyle.
Sarhoþluktan aceleyle,
Anýlarý deþti gönlüm.

Kader beni taþtan sandý.
Vereceðim bir tek candý.
Âh dilimde çok dolandý.
Bir dilbere düþtü gönlüm.

Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: