İÇİMDE ÖLÜYORSUN
Benim þu asil baþým hiç kimseye eðilmez
Bir Allah’a bir sana çok iyi biliyorsun
Yüreðim cam deðil ki kýrýlýnca daðýlmaz
Ama bin bir kederle üstüme geliyorsun
Kapým sana hep açýk gittiðin günden beri
Düzenini bozmadým belki dönersin geri
Çok mu deðersiz buldun kalbimdeki bu yeri
Tüm güzel anýlarý unutup siliyorsun
Dört bir yanýmý sarmýþ hatýralar saklarým
Yaptýðýn yanlýþlarý yüreðimde aklarým
Gönlümdeki yerini gece gündüz yoklarým
Hayalime düþtükçe uykumu bölüyorsun.
Annem bana derdi ki benim yavrum kadersiz
Günlerim geçmez oldu hüzünsüz ve kedersiz
Bir bahar daha sensiz geçip gitti habersiz
Bahçemin eþsiz gülü korkarým soluyorsun
Yine uykusuz kaldým gecenin üçündeyim
Yoruyor bu bekleyiþ hasretin göçündeyim
Sabrýmýn son deminde bir telaþ içindeyim
Bilmiþ ol günden güne içimde ölüyorsun
Ayþegül BAHÇECÝ
23.08.2023
Kocaeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.