DENİZ ANNEM
DENÝZ ANNEM
Her þeyin bittiði
salt yalnýzlýðýn baþladýðý
sýnýrlarýn yokolduðu
dünyanýn acýya
varlýðýnýn sýkýntýya kestiði
canýnýn küçücük bir þiþeye
sýkýþtýrýlmýþ civa gibi daraldýðý
süpernova patlamalara
gidip gidip geldiðin
hüznün kurþun rengi
yaþamýn çýkar dengi
her þeyin kirlendiði
ihanetlerin ortasýnda þaþkýn
kýrýlgan paramparça kaybolduðun
kaskatý duvarlarýn kollarýnda
ruhunun çýðlýk çýðlýða aðladýðý
ve kimsenin umurunda olmadýðý
çok yüzlülüklerin çýldýrttýðý
seni bile senden çaldýklarý
vurgunlarýn girdabýnda dönüp durduðun
içinde hep hiçliklerin dansettiði
emeklerinin sürgüne yollandýðý
nasýl bir deli boþluktayým
yalnýzlýðýma kendime bile býrakmýyorlar
bu nasýl bir kýsýr döngü çember
içimde hep o küçük kýz aðlýyor deniz annem
senin kýzýným sana benziyorum senden geldim
adým bile mavi sabýrlýyým inatçýyým güçlüyüm
içimde kýyametler kopar yüzüm ýþýl ýþýl yanar
rüzgarlara takýlýrým durmaksýzýn kýpýr kýpýrým
bu günlerde çok çok yoruldum deniz annem
yumuþacýk kucakla beni uyut kollarýnda
kocaman bir istiridyeye yatýr kapat kapaðýný
yüreðim ruhum benliðim varlýðým dinlensin
ne olur verme beni bu dünyanýn yanýlsamalarýna
býrak dalgalarýnýn hýrçýn ve sakin ninnisiyle
uyuyayým yüzlerce binlerce milyonlarca yýl
belki deðiþir þimdiki düzen tutunmayýz acýlara
pembe sedeflerle örer beni istiridye dadým
yavaþça açar kapaðýný gerinerek uyanýrým
Eros bilmediðim ama özlediðim bir yüreðe bütünler beni
tüm bunlar bir düþ olmasýn deniz annem
ne olur içim hep aðlamasýn yaðmurlar yeter sana
yanlýþ bir zamanda yanlýþ bir yere mi geldim
hadi oturt dalga salýncaðýna çocukluðumu ver bana
sahi neden hiç çocuk olmadým ben deniz annem
Nilgün ACAR
20.08.2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.