KÖYÜME DÖNECEĞİM

Düþündüm, karar verdim
Köyüme döneceðim
Kalbime zarar verdim
Köyüme döneceðim

Mavi gök, yeþil yaprak
Sularý temiz, berrak
Bak çaðýrýyor toprak
Köyüme döneceðim

Görenler söz ettiler
Çoklarý az ettiler
Baharý güz ettiler
Köyüme döneceðim

Neþem, sýzým ordadýr
Þanlý mâzim ordadýr
O saf özüm ordadýr
Köyüme döneceðim

Þehirde gülmez olduk
Sýlaya gelmez olduk
Huzur ne, bilmez olduk
Köyüme döneceðim

Unutuldu adýmýz
Duyulmaz feryadýmýz
Budur son muradýmýz
Köyüme döneceðim

Þehir beni boðuyor
Gönlüm kentten soðuyor
Köy içime doðuyor
Köyüme döneceðim

Tandýrýný özledim
Yollarýný gözledim
Hasretimi gizledim
Köyüme döneceðim

Düþmüþüz gurbet ele
Hasretiz tatlý dile
Bülbül kavuþsun güle
Köyüme döneceðim

Buz tuttum, aðmaz oldum
Çölleþtim, yaðmaz oldum
Bu þehre sýðmaz oldum
Köyüme döneceðim

M. NÝHAT MALKOÇ





Sosyal Medyada Paylaşın: