Nur yüzlü,güzel sözlü ,Esra isimli gonca bir gül idim. Aniden buldum kendimi çýkmaz yollarda yine ben kadim Zindan misali camlý bölmede her yaným baðlý ,adý yoðun bakým Uyku halinde yatarým kýpýrdamadan hastalýða koyamadan bir isim
Karanlýkta kaldým elim kolum baðlanmýþ kelepçeli çaresiz Derdime çare bulamadý doktoru-hocasý ben kimsesiz Nacar býraktý bu illet hastalýk býraktý bizleri sahipsiz Uygulandý bedenimde her tür eza fayda vermez yine ben yalnýz Orhan KARACA
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhan KARACA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.