SON TUFAN

SON TUFAN

Nedenler yakýn, nedenler çaresiz.
Sonlar yaklaþtýkca aha þuramdaki uyanýþ, þurada baþlayan mutsuz çýrpýnýþ,
Kafeste ömrünü geçirmiþ limon sarýsý kuþ misali,
Son kuþ olmasýn, telef olmasýn, özgürlüðü için açtým kafesini,
Ne var ki yürek küçük sýðarmý bilmem,..
Kanayan yüreðe bülbül reva görülmez,
Barýnmaz! ötmez bile...
Yürek yarasý kolay geçmez beklemeye alma, iyi olmaz.
Her çýrpýnýþta azar azar,
Ýç çekiþlerim azalýyor, göðüslerimin baþý çekildi bile...
Her yer karanlýk oluyor, sýkýnca gözlerim tuzunu atacak yanaklarýma,
Gölgeler uyumsuz sanma onlar bir canavar,
Ýçimdeki boþluðun mayasý yavaþ yavaþ zorlanmadan yutaktan çýkar,
Yanýk avuçlarým kalem tutmaz,
Her düþten sonra anlatacak dil lal olursa neye yarar...
Atýn gitsin kara sayfalarý,
Salýn gitsin yanýk ovalarýn en arka çöplüðüne.
Ayýklarlar iþlerine geldiðinde, o kara cübbeli zebaniler.
Pislik içinde býrakýrlar masum çocuklarý,
Omuzlarýndaki yük aðýr sorumluluk var, aç periþan,
Ölümle koyun koyuna yatan çaresiz canlar,
Çocuk kalpli bir kaç iyi insan;
Yetermi? yetmez!
Balýk baþtan kokar.
Dur!
Benimkisi sitem deðil,
hani aþk ?
Hani cývýl cývýl kuþlar ?
Hani o top koþturan çocuksu ayaklar ?
Buralar top oynanacak topraklar deðil.
Ýnip kalkan, sorti üstüne sorti yapan kanatsýz cinlerin oynaþtýðý,
Kirli çizmeli yamyamlarýn dolaþtýðý,,
Sýrat-ý muazzam köprüsüne iteklendiðim
Altýndan katran akan,
Bir görsen bir görsen!
Kuþlar bir bir düþüyor,
Kahrýndan deðil;
Açlýktan, vebadan, uçmadan ölüyor kuþlarým...
Bir damla yaðmur düþmez.
Aðlamaya üþenen bulutlar oluþtu buralarda
Sizde de varmý ? Bilmem ama çok var buralar da.
Güneþ tam bir soytarý.,
Yakar, yýkar, nefes aldýrmaz
Hayat verir derler, rivayettir,vebali eski yorumlarda saklý.
Siz hayal bile etmeyin,
Gün gelir sizide yakar,
Kim yakmadý ki,
Gelen yaktý giden yaktý, kimi kesti kimi çöle çevirmek için uðraþtý..
Üç paraya satýn alýnan kuþlar, cansýz benden soðuk,
Ötermi?
Açmý susuzmu ?
Kimse bilmez...
Ben yoruldum canlar yoruldum.
Derin bir uykuya dalarsam,
Uyandýrmayýn ...
Son söz;
Devri alem kapanýrken saat kaç ?
Kan ile gözyaþý ile bakma saate,
O hep çarkýn içinde dolaþýr, zaman dedikleri soytarýdan ilmik ilmik koparýp yokeder...
Çocuksu düþler bitti,
Ben hiç büyümedim, ya siz?
Yaþadýðýmý kimse bilmez bile,
Kuþlar ve canlar,
Birde arkadaþlarým var;
Arasýra birlikte gözyaþý döktüðümüz mavi bulutlar,,,
Ne denir son satýrda;
Son tufan olsun dilerim;
Eyvallah canlar eyvallah...

Cemil ATEÞ
(Cem)
22.08.2023
Sosyal Medyada Paylaşın: