Ben bir þuç iþledim,seni sevdim Varsýn olsun,bu gönlümdeki son ayýbým Her yol sarp ve dikenli,nereye sapayým Son olsun gözlerimden dökülen son kayýbým Bu hayat çemberinde,herkesin olduðu gibi Bende yolcuyum bu zaman tünelinde Bende sevdim Bazen zaman güldüm,kimi zaman aðladým Bu yolda bazen yanlýþ duraklarda indim Piþmanlýklar yaþadým Ama içime dolan hüznü boþaltmasýný bildim Yalnýzlýk rüzgarlarýnda savruldum Engel olamadým duygularýma Her gülüþünü hatýrladýðýmda Adýna þiirler yazdým sevdamýn
Gözlerim seni ilk defa görmüþcesine Iþýklar saçtý karanlýk gecelerime Kalbim yerinden çýkacakmýþcasýna attý Yüreðimin duvarlarý yýkýldý özleminden Üzülmem için önce sevmen gerekirdi Sevdim,kimsenin seni sevemeyeceði kadar Artýk içimdeki ayazlar,yerini bahara býratý
Soðuk bir gecede baþladý her þey Karanlýk olsa da gece Maviye çalmýþtý bütün umutlar Her þey güzel di mutluyduk Karanlýðýn siyah olduðunu unutturmuþtun Ben gözlerinde farketmiþtim ilk kez Ýnanmýþtým bütün gecelerin mavi olduðuna Her þey yerli yerine oturmuþken Bir gidiþin vardý ki,mutluluðumuza inat Kýrdýn,yerle bir ettin hayallerimi Býrakmadýn bende kol kanat Mavisini aldýn,karasýný býraktýn umutlarýmýn Dünyama simsiyah bir çivi çaktýn gittin... Gördüðüm bir rüyaydý sanki Gittin, sen de her yalan gibi bittin... YEÞÝLIRMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.