Yýldýz parlar ufukta sönük olsa bile asýrlarca Lavlar soður dýþýnda kaynar içi yýllarca Ay yansýr denize, ýþýðý gelse bile uzaktan Týpký benim gibi týpký benden gibi
Çiçekler elleri kollarý topraða baðlý verirler özünü Arý bal ile üzüm ile eyler sözünü Seve seve açan yapraklarý bir gün döker hüzünü Týpký benim gibi týpký benden gibi
Kara topraða düþen can yatamaz ya huzurla Dikenli ovalarda çürürken kara balçýk ve çamurla Hani durmuþ kalbi son bir kez atsa zuhurla Ya piþmanlýk ya da umurla Týpký benim gibi týpký benden gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Berke Akmeşe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.