Alnýmdaki çizgiler sýzlarken aynamda Dilimde aþka dair kelimelerin kanlý tadý Karýncalanýyor kaným damarlarýmda Boðulurken gözlerim bir aþkýn serabýnda
Kendi sahillerine vurdum yalnýzlýðýmýn Çürüyor tüm dokunduklarým þimdi hýzla Söndürülüyor güneþle her seherde düþlerim Bir boþluða düþüyor gölgem uzadýkça
Bir hiç yerleþtiriyorum ardýna ufkun Çiziyorum unutmanýn unutulduðu yerden Susuzluðumu taþýyor bir nehir hiç durmadan Silkeliyorum tozlanmýþ bir sevdayý yeniden
Sýnýrlarýný kaybetmiþ artýk göklerim ve yerim Hiçliðin sýnýrlarýna dayanýr artýk sükût Kara bir boþluðu heceliyor geceleri gözlerim Odam sýðýnaðým hayattan kaçtýðým tabut
Sosyal Medyada Paylaşın:
osmandeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.