Kuþ misalisin Ne gökyüzünü; nede yeryüzün yalnýz býrakýyorsun Bulutlarýn en grisi dilin ucunda. Kim zaman biz bizceyiz Ve ayakuçlarýna ýslak ýslak güneþ kývrýlýr.
Aþka bahaneler ile beslediði saatlere Ya çok erken; yâda çok geç kalmýþlýðýný da Ben söyleyeyim sana
Bir dalga içi geçmiþ sahil ile vuruþurken Barut kokulu Mayalanmasýný erkene çeken anýlarý resmediyorum Bir Ahmet arif kitabý hediye senden O gün bana Ve þiirde okuduðum aþký, gözüm Bir yerden ýsýrýyor Ama tanýþ olacak ýsrarýna da henüz hiç hazýr deðilim…
Gecenin bir yarýsý Acýlarýn merdivensiz gökyüzüne týrmandýðý o saatlerde Kapýsý açýk damak oylayýcýsý þarap aradým. Biraz benzer yanlarýný Onunla pay etmek için olduðunu Bir o bir ben bilmekteyiz
Sonrasýný sende tahmin ediyorsun Dip dibe cümlelerimin Aný ziyaretleri baþlamasýna baþlýyor da Bu aralar Beni hiç biri iyi karþýlamýyorlar da.
Yüzsüzlüðün en yüzsüzü diye bir sözün vardý ya! Sen gitmelerini tekrar ederken O yüzsüzlüðü Bu sefer iki kuruþ aþaðý sana hatýrlatýyorum Gel yeþil gözlüm usul boylum Gel seveceksen yeniden sev beni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.