Baðýr’ýmý kuþ kolonileri dövmüþ gibi Kýrgýn ayakta durmaz periþandý hallerim Oldum bir o kadar da kimsesizin sahibi Þimdi hasret kandilleri yanar ellerim de
Sahipsiz bir gecenin çýðlýk yolcusu idim; Hayaline uzak gönüllerin sesi idim; Gökyüzü neyime kanatsýz can kuþu idim, Þimdi hasret kandilleri yanar ellerim de
Bilmiyorum neyim var bu aþkta ne yaþarken Bazen allýsý ile ;karalar kuþanýrken Her nefes alýþýmý da onu düþünürken Þimdi hasret kandilleri yanar ellerim de
Bir cümleye sýrlandý. kalbim ve dudaklarým Neye niyet idiler; þu sevgi adaklarým Gelip yüzüme çarptý her yalan dediklerim Þimdi hasret kandilleri yanar ellerim de
Mevsimler bahar iken güz vedasý aðýrmýþ Nefes kesik kesik hemdi kulaðý saðýrmýþ Her bekleyiþim de. baþka sabahý doðurmuþ Þimdi hasret kandilleri yanar ellerim de
Keyfi kaçýk yüreði tamda bir çöl aslaný Alýnda tuz kokmadan inkar etmiþ aslýný Zaralý nasýl görsün ,baðýrana düþleni Þimdi hasret kandilleri yanar ellerim de
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.