KİME KÜSSEM
Yüzümde çizgiler düðün alayý;
Aynayla selamý, sabahý kessem…
Gözümün önünden gelip geçiyor;
Aylardan vazgeçip yýla mý küssem…
Ömür duvarýna resmim asýldý;
Gönül pýnarýnýn hýzý kesildi;
Duyduðum naðmenin sesi kýsýldý;
Bülbülden vazgeçip güle mi küssem…
Kýrýlmýþ gönüller teselli bulmaz;
Yürekten aðlayan yaþýný silmez;
Nakarat mýsralar neþeyi bilmez;
Sözlerden vazgeçip tele mi küssem…
Konmadý bahçeme umudun kuþu;
Gitmedi baþýmdan muhannet kýþý;
Düzlüðe çýkmadý ömür yokuþu;
Menzilden vazgeçip yola mý küssem…
Sabýr sýnavýndan geçti desinler;
Mekânýz mekândan göçtü desinler;
Kýzýlcýk þerbeti içti desinler;
Beyazdan vazgeçip ala mý küssem…
Medet fenerini yakmýyor diye;
Suçunu cezveye yýkmýyor diye;
Baktýðý, gördüðü, çýkmýyor diye;
Falcýdan vazgeçip fala mý küssem…
Efkârým ‘Ya Sabýr’ sofrasý kurdu;
Hayalin düþümün aklýný yordu;
Gözümden akanlar mendili vurdu;
Yaðmuru býrakýp sele mi küssem…
Dolan sayfalarým aþýnmýyorsa;
Kanayan yaralar kaþýnmýyorsa;
Yükümüz ‘ha gayret’ taþýnmýyorsa;
Omuzdan vazgeçip sala mý küssem…
Ali ALTINLI – 18.08.2023
Saat: 16:01
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.