Karantinaya alýnmýþ düþüncelerime dolanýyor sarmaþýk misali Yalnýzlýðým Ve Köhneliyim Sicim gibi bir yaðmur kan ter içinde terk ediyor gözlerimin surlarýný
Titriyor ölüm kokusunu genzine çeken kelebekler Toprakta suskun bir bekleyiþ Kefensiz düþler
Yeþil bir atlasta yýrtýlýyor zaman Geceyi öpen gözlerimde Viran bir masal kuþu kanat çýrpýyor geçmiþ manzaralara Solmuþ çocukluðum Belli belirsiz vuruyor perdesiz camlara
Asýrlar Antik kalýntýlar sanki yüzümde sevginin parmak izleri Gözlerimde mavi bir nehir Umut Ve Ne çok yabancýyým hâlbuki kendime
Tiren vagonlarýnda kaybolmuþluðum Karaya vuruyor bir sahile Ne ýslanmýþ Ne yitmiþ Hiçliðimi Giydiriyor düþüncelerim tenime
Dilimde acý ilaç tadý yaþam Ben Ben böleyim iþte rengim hep gri bu günlerde
rengim
Sosyal Medyada Paylaşın:
rengim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.