Bir beden, ruh buldu, Hayat anlamlý oldu. Yalnýzlýk bir acýydý, Acý hüzündü, Hüzün yýldýzsýz gökyüzü, Yýldýz anlamsýz nesne, Nesne bir bedendi, Ruh geldi, Ve beden dirildi, Kevserden, abu hayat içti, Çünkü beden birini sevdi. Bir yalnýzlýk oyunuydu bu, Belli deðildi ne baþý, ne sonu, Bir beden oyuncusuydu, Beden birini sevdi, Oyun bozuldu. Oyun, Oyu, Oy, O. . .
Adem Özkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
prensdus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.