ÖMÜR

Aðýr bir küf tadý genzimde bugün
Geçmiþin tozlu raflarýnda kayboluyorum yine
Çok deðil bir kaç yüzyýl önce sevgiye inançlý yüreðimle
Nasýl böyle ruhsuzluða büründüm diye düþünüyorum
Sorgusuz sualsiz teslimiyet içinde olduðum bir kucaktýn sen
Heybetinde kaybolduðum bir güven hissi
O varken bana birþey olmaz edalarý
Nereden nereye diyorum bazen
Nereden nereye..

Göç etmiþ duygularým þekil deðiþtirmiþ
Oldukça yoz oldukça ruhsuz
Beni býraktýðýn yerler kuraða meyletmiþ
Çocukluðuma dönüyorum yine bugün sessiz sedasýz
Ýçten içe her hüznüm oraya sýðýnýyor benim
Duvarlarýmda kan kokusu evimin
Ve kýrmýzýdan biraz daha nefretim
Gözümde bir kaç damla yaþ
Saðýrlaþmýþ yüreðinden vuruluyorum yine
Farkýna varmadan un ufak olmuþ gençliðim
Küçük bir kalple celp halindeyim hayatla
Yakamdan tutup sirkelediði her noktada
Yüz üstü düþmüþüm defalarca.

Sokaklarýnda ip atladýðým zamanlar
Sesin yankýlanýyor birden kulaklarýmda
Haydi eve, haydi eve !
Evim nerede þimdi benim ?
Söylesene evim nerede ?
O gün bugündür hiç bir eve sýðamýyorum ben
Adýmlarýmý sürükleyen bir ezginlik içinde
Omuzlarým kýrýlýyor yalnýzlýktan
Oysa yalnýz doðmamýþým ki yeryüzüne
Fakat yalnýzlýða çýkacaktý yollarým

Koruyor muydum ?
-Hayýr..
Tevekkül içinde razý oluþ þeklinin
En güzel halini verdi bana zaman
Akýþýnda yaþarken dokunuyorum her olguya,
Belki tutunmuyorum hayatýn yakasýndan
Uçurumlarýnda tadýna varýyorum
Korkusuzca yürüyorum yolumu
Düþmüyor muyum sanýyorsun !
Düþüyorum elbette
Kurduðum düþlerden çakýlýyorum yere
Fakat kabul ediyorum iþte
Her duyguyu, her zorluðu, bazen acýyý kana kana
Kendimi kanattýðýmdan bu yana ,bazen acýyý , bazen kederi.

Bana istemsizce öðrettiðin en iyi öðretiydi bu belki
Benden aldýðýn bir çok þeye cevaben
Bardaðýn inadýna dolu tarafýna baka baka
Ýnancýmý kýrdýðýn her þeye raðmen , inandýðýmdý

Eksik yanlarýmý gösterecek kadar cesurum artýk
Öyle yorgan altýna saklanmýyorum
Þiddetin sesinden kaçmýyorum mesela
Haykýra baðýra ruhumu koyuyorum ortaya
oynarsan böyle diyorum
Sýnýrlarýný kaldýr çünkü ben sana sýnýrsýzca geliyorum

Korkularýmý çocukluðumda býraktým ben
Sessiz çýðlýklarým orda benim
Artýk haykýrýyorum içimde ne varsa
Aþk mý ? Baðýra baðýra
Güven mi ?
Sonuna kadar sarýlarak
Sesimin her tonlamasýnda bütün hislerim
Duy ! Gizlenmiyorum
Dokunmak mý ?
Haydi dokun
Ben dokunuyorum çýrýlçýplak ruhumla..
Ben dokunuyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: