DÜŞ/TÜM
Bu yarayý senden aldým muhannet
Kurudumda soldum kurda düstum ben
Eyledim sevdamý hakka emanet
Yol bilmez iz bilmez yurda düþtüm ben.
Bitmedi dünyada türlü telasým.
Sevda cephesinde yenik savasým
Yitti gitti yokoldu bir tek uðrasým
Aþk yarýþýnda ilk turda düþtüm ben.
Bir yar aldý beni aklým basýmdan.
Kesti ögünümden,hazýn,aþýmdan.
Boðuluyor ruhum hep gözyaþýmdan.
Gösteriyorum bakýn burda düþtüm ben.
Kuruttun dalýnda gonca sümbülü.
Can evinden vurdun garip bülbülü.
Þimdiyse ahvalim yaþayan ölü
Kaleler yýkýkken surda düþtüm ben.
Çýkmadý sevdada zerre avazim
Zehr’oldu sayende baharým yazým.
Çalmaz oldu mýzrap tellerle sazým.
Gönlünden gözünden þurda düþtüm ben.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.