DEUKALION-BÜYÜK TUFAN (KARA-8)
Kara fýrlattý gazeteyi duvara, lanet okudu,
Dedi "Savaþlar, cinayetler, kötülükler sarmýþ toplumu.
Birlerce yýldýr sürüyor böyle, olmuþ hayatýn düzeni.
O kutuyu açmayacaktý Pandora, aç kulaklarýný dinle beni" Pandora’nýn lanetli kutuyu açmasýnýn üstünden yýllar geçmiþti,
Bitmemiþti, arttýkça artmýþtý Zeus’un öfkesi.
Türlü türlü kötülükler yayýlmýþtý dünyaya,
Baþlamýþtý insanlar birbirlerini öldürmeye ve savaþmaya.
Lycaon adýnda bir kral, ölçmek istedi bir gün Zeus’un gücünü,
Yemek olarak sunmak için bir oðlunu öldürdü.
Öfkelendi Zeus, karar verdi ;büyük bir tufan yaratacaktý,
Tüm insanlarý, dev dalgalarla boðacaktý.
Yüce Zeus unutmuþtu, insanlarý seven Prometheus’u,
Prometheus uyarmýþtý oðlu Deukalion’u.
Anlattý oðluna Zeus’un yok edici planýný,
Öðütler vermiþti, anlatmýþtý aðaçtan bir sandýk yapmasýný.
Prometheus’un oðlu Deukalion, karýsýyla tamamladý sandýðý,
Karýsý Pyrrha, Pandora’ya Epimetheus’un kýzýydý.
Nihayetinde gök karardý gece gibi, göz gözü görmedi,
Durmak bilmedi yaðmur, sanki gök delindi.
Göller, denizler birbirine karýþtý, sular yükseldi,
Dokuz gün dokuz gece yaðdý yaðmur, durmak bilmedi.
Tunç çaðý sona erdi, bu nasýl bir kýyametti,
Tüm insanlar sularda boðuldu, yok olup gitti.
O güne kadar böyle bir felaketi dünya görmemiþti,
Çok sert olmuþtu Zeus’un öfkesi.
Dokuz gün dokuz gece,
Çalkalanýp durdu, karý koca o denizde.
Gördü Zeus onlarý ,yaþamalarýna izin verdi,
Çünkü onlar iyi kalpli ve erdemliydi.
Yaðmur durdu nihayetinde,
Baþladý yavaþ yavaþ sular çekilmeye.
Sürüklendi sandýklarý, Parnassus Daðý’na,
Günler sonra deðmiþti ayaklarý topraða.
Baktýlar etraflarýna, yoktu ne bir insan nede bir canlý,
Koca dünyada baþ baþa kalmýþlardý.
Deukalion ile karýsý Pyrrha korkmuþlar ve þaþýrmýþlar,
Adalet ve düzen tanrýçasý Themis’e yalvarmýþlar.
Kurmak istediler ,soylarýndan yeni bir düzen,
Yardým istemiþlerdi bu büyük güçten.
Yol gösterdi Themis onlara,
Demiþti "Yerden taþ alýp atýn arkanýza"
Taþlarý atmaya baþladý Deukalion ile karýsý Pyrrha,
Bir çok insan gördüler arkalarýna baktýklarýnda.
Deukalion’un attýðý taþlar cana gelip erkek olmuþtu,
Karýsýnýn atýðý taþlarla bir sürü kadýn dolmuþtu.
Yeniden baþladý insan soyu böylece,
Neyse ki dinmiþti Zeus’un öfkesi, nihayetinde.
Akýllandý mý dersin insanlar, bitti mi savaþ ve kötülükler,
Açýlmýþ bir kere Pandoranýn kutusu, lanet devam eder.
Tüm dünyada kol gezer, fitne, fesat, kötülük,
Ýnsanlar ders çýkarmaz, þükretmez vardýr içinde nankörlük.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.