Zor geliyor yokuþlar gönül çok bitkin düþtü Yýkýlmadan bu yolda elime asa verin Tükendi bad-ý ömrüm yorgunum gençlik geçti Halim yok dayanmaya koluma Musa verin.
Ümitsiz bir sevdanýn yollarýnda koþarým Ulaþýlmaz menzile nâr içinde yaþarým Felek engel koyuyor bir kalkar bir düþerim Hayat çekilmez oldu yýllarý kýsa verin.
Ne bekledik ne oldu kör þeytan beni buldu Türküler söylenirken bir feryat baðrým deldi Çiçekler açacakken bahar sonu kýþ geldi Temmuzlar yakar artýk her mevsim kýþa verin.
Huzuru bulmak için aþk’a kucak açmýþtýk Üç harf olmuþtuk sen ben öyle yemin içmiþtik Bunun tarifi “biz”dik ikimizi seçmiþtik Mutluluk uçup gitti gönlüme tasa verin.
Hayallerimiz birdi, umutlarýmýz vardý Açmayan o gülleri kýrýp kýrýp kim derdi Dehliz dolu hayatýn bak þimdi ele verdi Sende unut gülmeyi sevdayý yas’a verin.
Kuþlarý hep öldürdün artýk uçamýyorlar O nehrin üzerinde kanat açamýyorlar Vurulmuþlar sýrtýndan anlam biçemiyorlar Þikayetim Mevla’ya adýný nisâ verin.
Ýsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)
Nisâ : kadýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmet Bozkurt DilsizKalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.