SÖZ ÇÜRÜDÜ

Yeminle biliyorum
ben seni .
Vurulurken
beni terkeden
gülüþümsün .


Bugün ölebilir miyim
Tanrým ?
Ýzin ver
ne olur .
Hazýr
Azrail bu kadar dost olmuþken...


Üzerimdeki bu ölü topraðý
neyin nesi
Yoksa öldüm de
haberim mi yok .


Bu pazýlý hiç tamamlayamadým.
Yüreðimizden geçen
ama
dilimizden geçmeyenler gibi...


Hani
ellerimle gömecektim
mezarýma beni!!
Bulaþýcýydý
bütün perdelerin
anne öfkesi .

" Bu divan olmazsa ulu divanda.."
demiþti
adýný iliklerime mýhladýðým bir ozan


Hani mahþeri hatýrlatýyor ,
ve kýnýndan çýkmaya cesaret edemeyen
korkakça gülüþleri...


Akýl bu ya
düþündürtüyor
þiire de mi deðdi
mahþerli hesaplaþmalar ...


Þiirin dudaðýnda
iftira yarasý kanar.
Ulu kavaklar ,
riyadan gölgesini saklar .
Aðustos sýcaðýnda
yolunu kaybetmiþ masumiyeti
ateþboceðinin hârýnda aklar


Kirlenmiþ bir rýhtýmda
hiçbir sözün
artýk arýndýramayacaðý
ve barýndýramayacaðý bir rýhtýmýn
riyaya bulaþmýþ ay ýþýðýnda
bir Alev ,
yürekli þairler arar
hesabý mahþere býrakmayan.


"Su çürüdü "ustam ,
söz de....

Vesselam....

Sosyal Medyada Paylaşın: